pinterest-site-verification=20fafbd976db5daf7ce9eda581891e52

En toen kwam er iemand binnen…

Burgemeester Van der Laan maakte vanmiddag bekend dat hij voor een tweede termijn beschikbaar is. Goed nieuws, want ik vind het met afstand de beste burgemeester die Amsterdam ooit heeft gehad. Ik ben een groot Eberhard-fan.

Nou ben ik niet helemaal onbevooroordeeld. Ik ken hem ook al een tijdje en op gezette tijden kruisen onze paden. Om de zoveel jaar loop ik hem tegen het lijf. Op een kinderboerderij, in de Kinkerbuurt, op een international airport en laatst nog bij een uitvoering van muziektheater Maria Nunez.

Warmoesstraat

Maar de eerste ontmoeting stamt uit een ver en grijs verleden en maakte de meeste indruk. Een tijd dat het met Bartje minder goed ging en hij om redenen waaraan hij weinig herinneringen meer heeft, terechtkwam op bureau Warmoesstraat. Een vervelende geschiedenis die ook een lichtpuntje kende. Want…

Toen kwam er iemand binnen. De verhoorkamer werd gevuld met licht, de dienstdoende agenten verstarden en de kaarten leken opnieuw geschud. Met een paar rake opmerkingen en een blik die dwars door iedereen heen boorde, werden angels weggenomen en procedures versneld.

Toen ik daags later op vrije voeten werd gesteld en het plastic zakje met persoonlijke eigendommen opende, vond ik zijn visitekaartje.

Eberhard van der Laan

Advocaat

Van Doorne & Sjollema

En een adres op de Lairessestraat. Die moest ik dus gaan bellen. Met hem voelde ik me een stuk beter. Eigenlijk al vanaf dat eerste magische moment.

Uitstraling

Mensen die ooit Bill Clinton hebben ontmoet, vertellen altijd over de uitstraling die de man heeft. Een uitstraling die bijna fysiek aanvoelt. Hetzelfde voelde en voel ik nog steeds bij onze burgemeester. Zijn wijze van argumenteren en redeneren, schrappen van alle bullshit en appeleren aan verantwoordelijkheden. Trots ben ik op onze burgemeester.

Het is jammer dat zijn partij op apegapen ligt, anders zou ik zeggen: Eberhard, de toekomstige premier van Nederland!

De poes van het Muiderslot

Vorige week drie keer in de wachtkamer bij de dierenarts gezeten. Met Ginette en haar zieke Troelie. Die was helemaal uit haar doen en had voelbaar hoge koorts. Altijd spannende bezoeken. Gelukkig loopt Troelie nu weer helemaal genezen en gezond door de Jordaan en zit ze als vanouds de toeristen op haar hofje te verleiden.

stadskatten
kat in de stad

Het is ook niet Troelie waar dit stukje over gaat. In de wachtkamer lag een fotoboek. Kat in de stad van fotograaf Jack Jacobs met teksten van Jan Soer. Een boekje van einde jaren 70 vol met zwart-wit foto’s van katten in het afbladderende Amsterdam van die tijd.

Lees verder “De poes van het Muiderslot”